بسیاری از مردم تصور می کنند که اختلال بیش فعالی فقط مربوط به دوران کودکی است در حالی که این اختلال در صورت پنهان ماندن و کنترل نشدن در دوران کودکی در بزرگسالی سلامت روانی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و زندگی اجتماعی و خانوادگی وی را متاثر می کند.
به علاوه ممکن است علایم اختلال در کودکانی که مبتلا هستند و تحت درمان قرار دارند ، در دوران بلوغ و بزرگسالی هم دیده شود.
در واقع بسیاری از بزرگسالان مبتلا به بیش فعالی نمی دانند که بهADHD مبتلا هستند و ریشه بسیاری از مشکلات روزمره و مشکلات ارتباطی شان به این اختلال مرتبط است. مشکلاتی نظیر بی نظمی شدید یا بدقولی های فراوان معمولا به عنوان علایم بیش فعالی بزرگسالان شناخته می شود. باید به یاد داشت که این علایم از دوران کودکی وجود دارد و تا سنین بلوغ و بزرگسالی تداوم می یابد و زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. بهترین راه برای تشخیص این عارضه شناسایی مهم ترین علایم آن مانند فراموشی دایمی، بدقولی ، نداشتن تمرکز، بی قراری دائمی و وارسی دائم اشیاو... است اما بسیاری از علایم هم با جزئیات متفاوتی در بزرگسالان خود را نشان می دهد. درباره این عارضه با دکتر رضا مهدوی روان پزشک گفت وگویی کرده ایم که در پی می آید.